عبادت از نگاه مرد آسمانی

...  پیر مرد با چهره ای معصوم و نورانی به همراه کارگرانش در میان مزرعه خویش مشغول کار بود...آفتاب به صورتش می تابید و عرق از سر و رویش می ریخت ...

آن دور تر غریبه ای ایستاده وتلاش او را نظاره می کرد و هر از گاه سری به تاسف تکان می داد و زیر لب جملاتی زمزمه می کرد... سرانجام  با ابروان در هم رفته به حصار باغ نزدیک شد و از همانجا سلامی کرد و بی آنکه به جواب سلامش گوش کند ادامه داد: ای بنده خدا چه می کنی؟! نمی ترسی اگر در این حالت از دنیا طلبی و سعی و تلاش برای زندگی فانی، ناگهان عمرت به سرآید و با سر و روی عرق کرده در پیش گاه آفریدگارت حاضر شوی؟!

مرد از خستگی بر شانه دو غلامی که در کنارش بودند تکیه زد و ایستاد و با دقت به اظهار نظر غریبه که با لحن حق به جانبی سخن می راند گوش می داد تا این که وی سرانجام حرفش را با پوزخندی تمام کرد و ساکت شد.

پیرمرد نورانی دست از شانه های غلامانش برداشته قدمی پیش نهاد و با لحنی رسا و آکنده از ایمان و اطمینان پاسخ داد: ای مرد بدان که  وضعیتی که اکنون من دارم و حالی که در آن هستم حال اطاعت و عبادت پروردگار است. من به فعالیتی مشغولم که مرا از درازکردن دست حاجت به سوی تو و هر بیگانه دیگری بی نیازمی کند پس اگر مرگ به سراغم بیاید در حالی مرده ام که مشغول فرمانبرداری پروردگار بوده ام ... من باید زمانی از فرا رسیدن ناگهانی مرگ بترسم که سرگرم معصیت و گناه گشته ونسبت به آفریدگارم عصیان ورزیده باشم ....

مرد مدعی از شدت شرم سر به زیر افکند و در حالی که دور می شد گفت: خدا رحمتت کند ای برگزیده خداوند می خواستم شما را نصیحت کنم اما خودم بیشتر نیاز مند آن بودم و پند شنیدم... .

آن مرد نورانی کسی نبود جز پیشوای ما و حجت خدا حضرت امام باقر علیه السلام و آن مرد زیاده گو نیز محمد بن منکدر از مخالف آن حضرت بود... .

آری هرسعی و تلاش و هر فعالیتی که ما در زندگی روزمره خود می کنیم اعم از  اداره منزل، تربیت فرزند، تهیه معاش خانواده، مسافرت و تفریح و خرید و فروش می تواند جنبه طاعت به خود بگیرد به شرط آن که به نیت رضای الهی و با قصد مراقبت و اداره شیعیان و روزی خواران امام عصر باشد و بکوشیم محیط سالم و سرشار از انرژی برای یاوران مولای بزرگوارمان فراهم کنیم ... در حقیقت عبادت صرفا نماز و روزه و نشستن بر سجاده نیست که فرضا زمانی که به امور دیگر می گذرانیم اتلاف وقت و غفلت و معصیت بشمار آید.

همانگونه که امام باقر علیه السلام فرمودند وظایف روزانه هر مومن طاعت و عبادت است وقتی که با نیت الهی انجام می گیرد تا آنجا که اگر مرگ او در همین حال فرارسد و فرشته مرگ او را با خود ببرد با حالتی ازایمان و اطمینان آفریدگار را ملاقات خواهد کرد... .

پس خدمتگزاری امام زمانمان عجل الله تعال فرجه الشریف را در هر وظیفه ای که بدان مشغولیم به نیکوترین شکل انجام داده و مسئولیت های جزئی خانواده و بیرون از آن را ساده نگیریم و لبخند رضایت صاحبمان را با هیچ چیزی عوض نکنیم...                                                             

 برگرفته از روایتی از کتاب گرانقدر احتجاجات ( ترجمه جلد 9 بحار الأنوار)، ج‏2، ص: 151